De mensen hier juichen voor regen en zijn erg blij met het matige weer. Ik ben hier in tegenstelling wat minder enthousiast over, maar tussen de regenbuien door is het vliegen gelukkig nog mogelijk. Vanmiddag begon de wind eindelijk te liggen en kon ik snel nog een vluchtje maken. Ik nam de Savannah mee naar het oosten, richting Sir Lowry’s Pass en was van plan langs de bergen naar het noorden te vliegen richting Theewaterskloof dam. In de verte hingen donkere wolken laag boven de horizon, maar om me heen was het nog prachtig. Met 4500 toeren vloog ik rustig over Grabouw en de Steenbras Dam, met een snelheid van ongeveer 60 knopen. Heerlijk zo even uitwaaien over de bergen, maar helaas kon ik niet verder naar het noorden vanwege de berg turbulentie. In de Savannah zijn dat zeker geen fijne vliegomstandigheden!

Boven het veld was het kalm en maakte ik met een kleine staartwind nog steeds een mooie landing. De dag eindigde met een laatste circuit vlucht samen met Farren; in de verte zag ik bliksemflitsen over Strand en had ik een waanzinnig uitzicht van de silhouetten van de Tafelberg.