Wat een Dag!

De zon kwam amper boven de Helderberg uit, toen we in halfdonker de Savannah uit haar nest haalden. Luke en ik waren al vroeg op de club en wilde gaan ontbijten bij Morningstar. Normaal duurt dit tripje maar een kwartier, maar ja, ik ben hier om uren te bouwen, dus na een prachtige detour waren we netjes anderhalf uur later op het kleine veldje.  Na een lekker ontbijt vertrokken we weer richting Stellenbosch, maar deze keer hadden we wat meer haast. Er stond namelijk een Robinson-44 op ons te wachten en dit aanbod kon ik niet aan mijn neus voorbij laten gaan! Met aardige vaart taxiede ik terug naar de hangaar en zette snel alles terug zodat we meteen met de helikopter weg konden.

Elke keer als ik zo’n mat zwarte Raven zie krijg ik kriebels in mijn buik. Zo’n imposante machine en hoe gaaf is het om hiermee door de bergen te touren! Arnold de piloot nam ons naar Franschhoek en vloog sierlijk langs te bergen richting het meest luxe gedeelte van de Zuidkaap. Heel langzaam vlogen we over de prachtige koloniale wijn boerderijen en wees hij alle helistops aan waar hij graag land voor zijn lunch uitstapjes. Het standaard van leven is hier opmerkelijk hoog en mensen genieten hier echt, al denk ik wel dat geld een grote rol speelt…

De dag was nog niet voorbij want het volgende avontuur moest nog beginnen. Ik racete na de heli vlucht snel naar het clubhuis om een lekkere hamburger te bestellen en in de tussentijd moest ik de Savannah weer bijtanken voor een korte navigatievlucht naar Saldanha.

Het Griekenland van Afrika noemen ze het. Saldanha Bay is gekenmerkt door een prachtige Lagune met lichtblauw water en vele mooie haventjes, fantastisch om overheen te vliegen. Natuurlijk was het ook weer leuk om op een ander vliegveld te landen, met name omdat deze oude militaire basis een baan van ruim 1400 meter had. Na aankomst werden we begroet door een oude man die zowat leefde in zijn rommelige hangar; vol verfpotten en oude vliegtuigdelen. Hij vertelde hoe de vliegwereld veel veranderd is in de laatste jaren. Er zijn veel uitgestorven veldjes verspreid over Zuid Afrika die vroeger met veel plezier gebruikt werden, maar helaas wordt er nu nog maar weinig gevlogen. Toch heeft het iets avontuurlijks en robuust, om met mijn kleine bush vliegtuig te landen op een mega landingsbaan, waar al 3 weken geen vliegtuig is gezien.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *